هولوکاست، فاجعه‌ای بی‌مانند در قرن بیستم، به قتل‌عام هدفمند حدود شش میلیون یهودی و میلیون‌ها نفر دیگر از جمله روما، معلولان، همجنس‌گرایان و مخالفان سیاسی توسط رژیم نازی آلمان (۱۹۳۳-۱۹۴۵) اشاره دارد.
این جنایت سازمان‌یافته، که در اردوگاه‌های مرگ مانند آشویتس و تربلینکا به اوج خود رسید، نه تنها جان انسان‌ها را گرفت، بلکه تلاش کرد هویت، فرهنگ و انسانیت گروه‌های خاصی را نابود کند.
هولوکاست نتیجه نفرت‌پراکنی، تبلیغات فریبکارانه و سوءاستفاده از قدرت بود. یهودیان و دیگر قربانیان به دلیل هویتشان از جامعه طرد شدند، اموالشان مصادره شد و در نهایت در کوره‌های آدم‌سوزی یا اتاق‌های گاز به کام مرگ فرستاده شدند. این فاجعه یادآور خطر تعصب و سکوت در برابر ظلم است.
امروز، یادآوری هولوکاست وظیفه‌ای همگانی است. آموزش درباره این جنایت، گرامیداشت قربانیان و مبارزه با هرگونه تبعیض، گامی برای جلوگیری از تکرار چنین فجایعی است. هولوکاست نه تنها یک رویداد تاریخی، بلکه هشداری برای حفاظت از کرامت انسانی در همه زمان‌هاست.
